Jestem szczęśliwa

Mam obsraną łazienkę, mimo że wychodzę z pieskiem kilka razy dziennie, co ten traktuje czysto rozrywkowo; zamieszanie, rozliczne przemeblowania – przezimujemy we troje na 30 m², ciasno. Gérarda cały dzień nie ma, a jak jest to tylko je i śpi. Stara się nie przeszkadzać – dziś jego budzik nawet mnie nie obudził, a radio wycisza na poziom znośny lub nawet zakłada słuchawki. Pies się nudzi, w nocy rozszarpał mi cała okładkę klaseru z dokumentami (dobrze że nic gorszego), podobno lubi rozszarpywać kartony – na noc zostawię dwa na podłodze. Także zaanektował starą zmiotkę do zmywania balkonu (a niech mu!). Gorzej, że duży, ciągle wpada pod nogi, co się ruszę to układa się w przejściu. A już za ciężki żeby go przesunąć czy wziąć na ręce. Jeszcze urośnie i będzie z niego duża krowa.

Gérardowi w pracy rykoszekowała wiertarka i ma ranę na policzku – bardzo krwawił. Także gdzieś jadł w południe i się zatruł. W ogóle robię mu za sekretarkę i jeszcze mam napisać rachunek i list. By zrobić fotokopie, wyszłam z psem, a ten nie rozumie że ma chwilę posiedzieć spokojnie przywiązany do drzewa... Zerwał się natychmiast, ale przeszło, znają mnie tam więc nie wyproszono pieska.  Wieczorem dzwonił Xavier, że się poślizgnął w kałuży oleju i ma stłuczkę. Na szczęście nikt nie jest ranny, bo wiózł dwoje dzieci, tylko zderzaki poszły. Więc prosi, by Gérard jutro poszukał w dwóch składnicach części zamiennych w okolicy...

Słowem: dużo zamieszania, jak zwykle wokół Gérarda, normalne życie. I jeszcze Dana w szpitalu i jeszcze dziesiątki innych rzeczy. A nawet nie zadzwoniłam do Olgi i Heidrun.

Ale: tylko na kompie, bez wychodzenia z domu, to była wegetacja a nie życie.

Gérad kupił pojemnik na mydła podwieszany pod prysznic, i dużą etażerkę do łazienki, a gdy wyszłam z psem, od razu ją zmontował i wstawił. Obiecuje tu wstawić na zimę swój komputer z super drukarką, co robi świetne fotokopie – nie bądę musiała latać. Poprosiłam o maszynę do szycia, która też jest na terenie, ale używam jej tylko ja.

- Twoje dżinsy są znowu podarte.

- Przywiozę też.

Normalny pracowity dzień.

Tylko ja znowu zaniedbuję swoje sprawy papierkowe (bo upierdol!). I chcę napisać parę rzeczy a na razie tylko wymyśliłam tytuł. "Głos pokolenia", o Marku Gajowniczku, i zestawić go z Kelusem. Stronka fanów Kelusa jest na facebooku i właśnie odszukano mi jeden tekst, co parę lat szukałam. Przyjemność.

I chcę napisać o miłości trubadurów, to dla Jacka z Zielonej Góry. Właśnie wyjaśniło mi się czy olśniło gdy słuchałam na YT Stachury.  Pełno nowych pomysłów, z których połowę zaraz zapomnę. Tak zawsze jest ze mną.

Ale jestem szczęśliwa – to wiem.

10/10/2012  21:10