Pies

Towarzyszy ludziom chyba od 10 ooo lat. Dawniej pracował: pomagał w polowaniu, pilnował bydła czy domu. Dziś jest najważniejszym zwierzęciem do towarzystwa.

Daje nam emocje. Jego miłość do nas jest absolutna, za samo istnienie, bez zastrzeżeń. Jest członkiem rodziny, bez praw, ale jego wkład emocjonalny jest znaczny.  Ratuje przed samotnością: jest ostatnim przyjacielem starszej samotnej pani i starszego mężczyzny, najlepszym przyjacielem małego chłopca. A w naszej kulturze coraz więcej ludzi samotnych, czy to małe dzieci czy duzi dorośli.

Zmusza nas do wyjścia z domu co kilka godzin, poruszenia się, zaczerpnięcia powietrza, zamiany kilku słów z właścicielami innych piesków. Zmusza nas do opieki nad nim – a dla osób starych i samotnych jest to często ostatni pretekst do życia.

Jesteśmy starzejącą się cywilizacją.

W rodzinie – łączy emocjonalnie wszystkich członków. Każdy dzięki niemu wymieni i z innymi choć kilka słów i gestów. Uczy nas okazywać sobie pozytywne emocje: radość z powrotu do domu, ze spaceru, z natychmiastowych przyjemności. Pies żyje w TERAZ, nie pamięta uraz i cieszy się życiem. I nas tego uczy.

Biedne emocjonalnie dzieci, które nie miały nawet pieska.

27/2/13